Klankschalen & Yinyoga

Vroeger wilde ik “groot” zijn. Ik droomde van het bouwen van een klankimperium. Ik zag mezelf wereldwijd kerken en arena’s vol mensen trekken. Die voor mijn klanken zouden komen. Ach ja, dromen.

Maar nu interesseert me dat niet meer. Wat mijn vroegere droom me heeft geleerd: grotere ervaringen, zijn lang niet altijd diepere ervaringen. Ik kies voor diepere ervaringen.

Bekend en bijzonder zijn is voor mij geen doel. Ik leef het liefst met bevlogenheid. Alle resultaten – of niet, zijn daarvan slechts een gevolg.

Natuurlijk is het leuk om een beetje een bekende te zijn in de wereld van klankschalen. In elk geval voor honderden nieuwsbrieflezers – dankjewel. :-)

Maar eerlijk gezegd, ik zit ook graag stil in een hoekje. Lekker rustig. Maar dan wel met mijn klankschalen. Hoe zo dan?

Ik word wel eens uitgenodigd door docenten. Om hun (yin)yoga-les te begeleiden met klankschalen.

Hoewel ik vroeger vaak “de 5 Tibetanen” deed, heb ik niet heel veel met yoga. Ik weet niet waarom. Dat is gewoon zo. Sommige mensen houden van kaviaar. En anderen niet.

Het klopt dat ik makkelijk op mijn knieën kan zitten. En mensen schatten me soms wel 15 jaar jonger. Maar in lijf en leden ben ik minder flexibel dan mensen vaak denken. Hetzelfde gebrek aan flexibiliteit vind ik in mijn volle agenda.

Ach ja, ik probeer een goed mens te zijn. Al ben ik dus helaas niet altijd "flexibel" met afspraken maken.

Goed, laten we de wissel omzetten. Want dat was een zijspoortje.

Natuurlijk vind ik het wèl leuk om uitgenodigd te worden in een yogales. Om de deelnemers te begeleiden in hun oefeningen. Met klankschalen.

En daar zit ik dan “stil in een hoekje”. Nou ja, niet helemaal stil. Ik maak dan hele zachte klankschaalklankjes. Als ik er over nadenk, voor mijn gevoel bijna onhoorbaar voor de deelnemers.

Maar als ik mijn klankschalen bespeel, dan denk ik niet na. Ik werk vanuit ervaring en gevoel. De beste klanken ontstaan “buiten je verstand”.

Voor de yoga-deelnemers en de docente bleek het elke keer perfect te zijn. Al wist ik zelf jarenlang niet waarom. Totdat ze mij een keer haar eigen ervaring van de les met mij deelde. Ze deed zelf ook altijd mee aan de lesoefeningen.

Yin yoga is bedoeld om de deelnemers terug te brengen bij het voelen. De zachte klanken helpen daarbij. Ze gaan vooral als zachte, maar intense vibraties door de zaal. In plaats van dat het duidelijk hoorbare klanken zijn.

Duidelijk hoorbare klanken en er naar luisteren richt de aandacht naar buiten. Het leidt af. Zachte klanken daarentegen brengen de deelnemers bij zichzelf. En nodigen uit tot innerlijk voelen.

Voilà, wat een prachtig duidelijk antwoord. Zonder dat ze het door had, wist ze op dat moment meer van klankschalen dan ik. Ach ja, waarom zou je alles moeten weten. Het gaat erom dat je bereid bent om te blijven leren.

Mocht je dus een yogales willen begeleiden met klankschalen, durf een keer te experimenteren met zachte bijna onhoorbare klankjes.

Ook als ik terugkijk op alle klankschaalmassages die ik ooit heb gegeven, ben ik de klankschalen gemiddeld genomen steeds zachter gaan aanslaan. Niet bewust. En er is geen vaste regel voor hoe luid je de klankschalen het beste kunt aanslaan. Maar ook hier werkt hetzelfde principe van zachte klanken.

Wie niet horen wil, moet voelen.

Maar als er weinig te horen is, is er wellicht méér te voelen.

Voel maar of mijn woorden iets voor je zijn.

Or give it a try. ;-)

Succes!

Dankjewel voor het lezen van dit artikel van mij - Iwan Boersma

Je mag hieronder altijd een reactie geven. Dat waardeer ik.

Wil je meer lezen? Pak met voordeel het meest verkochte e-book klankschaalmassage!